บทที่ 94

มู่เสวียนกระจ่างในทันที

“ขอโทษ เป็นข้าน้อยวู่วามไป...”

“ความจริงพวกเราเคยเจอกันแล้ว” มู่จือเหยี่ยนตกใจในตอนแรก แล้วยิ้มจาง ๆ “ที่แท้ว่าคุณชายมู่ยังไม่ลืมข้า ช่างเป็นเกียรติจริง ๆ!”

มู่เสวียนสับสนอยู่ครู่หนึ่ง

มู่หรูหลานยืนกั้นอยู่ระหว่างพวกเขาทั้งสอง มองมู่จือเหยี่ยนอย่างระมัดระวัง "แม่นางฉิน อย่าล้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ